Святы Айцец пакінуў герб і дэвіз, якія меў будучы біскупам
Папа Францішак вырашыў
пакінуць, у якасці свайго герба, той, які ён меў будучы арцыбіскупам: ў цэнтры блакітнага
шчыта манаграма Езуса Хрыста, прадстаўленая ў тыповай для ордэна езуітаў графічнай
форме – у выглядзе сонца, на якім размешчаны тры літары “IHS”. Літара “H” увенчана
крыжам, а пад ёй выява трох цвікоў. У ніжняй частцы гербу размешчаны выявы зоркі і
гронкі вінаграду. Зорка, паводле старадаўняй геральдычнай традыцыі сімвалізуе Панну
Марыю, Маці Хрыста і Касцёла, а кветка нарда – св. Юзафа, апекуна Паўсюднага Касцёла.
У іспанскай іконаграфіі ён часта прадстаўляецца менавіта з вінаграднай гронкай у руках.
Змяшчаючы гэтыя выявы на сваім гербе, Папа Францішак выражае сваю асаблівую пашану
і любоў да Панны Марыі і св. Юзафа. Гербавы шчыт, увенчаны сімваламі папскай годнасці,
аўтэнтычнымі тым, якія ўпрыгожвалі герб Бэнэдыкта XVI – гэта значыць без тыяры, але
з мітрай, дзвюма ключамі – залатым і сярэбраным і чырвонай вяроўкай.
Дэвіз
Святога Айца, “Miserando atque eligendo” (Паглядзеў з міласэрнасцю і выбраў) з’яўляецца
выразам з гаміліі св. Беды, які каментуючы евангельскі фрагмент аб пакліканні св.
Мацвея казаў: “Езус убачыўшы мытніка і паглядзеўшы на яго з любоўю, выбраў яго і сказаў:
“Ідзі за мной”. (Vidit ergo lesus publicanum et quia miserando atque eligendo vidit,
ait illi Sequere me). Словы на гербе папы азначаюць “Паглядзеў на яго з міласэрнай
любоўю, ужо прадбачыўшы яго абранне”. Яны ўжываюцца ў Літургіі гадзін на свята св.
Мацвея і звязаны з пакліканнем самаго Папы. У 1953 г., ён будучы 17-гадовым хлопцам,
асабліва адчуў любячую прысутнасць Бога ў сваім жыцці і пасля споведзі, адчуў як Божая
міласэрнасць дакранулася да яго сэрца і кліча да кансэкраванага жыцця па прыкладзе
св. Ігнацыя Лаёлы. Калі Хорхе Берголія быў абраны біскупам, ён змясціў словы св. Беды
на сваім гербе.