Экзарцыст: шмат беларусаў маюць патрэбу ў малітве вызвалення
У тым, што яшчэ шмат
беларусаў сёння маюць патрэбу ў малітве вызвалення, упэўнены кс. Чэслаў Паўлюкевіч,
пробашч парафіі ў Росі і экзарцыст Гродзенскай дыяцэзіі. Калі б нават кожны святар
займаўся экзарцызмам, працы хапіла б на доўгія гады, лічыць ён. Аднак, на жаль, у
грамадстве вельмі вузка разумеюць гэту сферу дзейнасці, суадносячы яе непасрэдна толькі
з самім абрадам экзарызма. І тут часта вінавата так званае “кіношнае” успрыманне.
Але служэнне экзарцыста нашмат шырэй, а сэнс яго глыбей і далікатней, тлумачыць кс.
Паўлюкевіч. “Вельмі шмат служэння патрэбна ў сферы малітвы вызвалення і ацалення людзей.
Кожны чалавек у сваім жыцці бывае паранены і раніць іншых. Кожны чалавек свядома або
часцей несвядома ўваходзіць у рознага роду зняволенні, якія праяўляюцца ў тым, што
знішчаецца стан, у якім мы пакліканы жыць – стан шчасця, стан свабоды, які нясе нам
Езус. Таму вось менавіта такое служэнне вельмі патрэбна зараз ва ўсім свеце. Вельмі
рады, што шмат святароў у Беларусі зацікаўлены малітвай вызвалення, таму што раней,
магчыма, мала казалі аб гэтым у семінарыях, а зараз мы сустракаемся, абмяркоўваем
і дзелімся вопытам менавіта па пытаннях, як каталіцкаму святару можна дапамагчы людзям,
што прыходзяць з нейкімі праблемамі”, - адзначыў святар у інтэрв’ю Беларускай рэдакцыі
Ватыканскага радыё.
Увогуле сусветны рух святароў-экзарцыстаў з’явіўся 20
гадоў таму ў выглядзе Міжнароднай асацыяцыі, у сустрэчы якой у кастрычніку і прымаў
удзел кс. Чэслаў Паўлюкевіч. Усё больш святароў уваходзяць у гэта служэнне, бо часцей
і часцей пачынаюць сутыкацца з праблемай у рэальным жыцці сваіх блізкіх або парафіян,
прывёў прыклад кс. Паўлюкевіч. “Што тычыцца звычайных парафій у Беларусі і іншых краінах,
паўсюдна святары сутыкаюцца з такімі выпадкамі. І тады ксёндз павінен спытаць сябе:
“Ці гэта мая кампетэнцыя, каб дапамагчы гэтаму чалавеку?”. А часцей людзі прыходяць
у Касцёл, як у апошнюю інстанцыю. І другое: “Калі гэта мая вобласць, як я магу дапамагчы?”,
- адзначыў экзарцыст Гродзенскай дыяцэзіі.
Гісторыя экзарцызма, расказвае святар,
гэта ўвогуле гісторыя хрысціянства. Праблема заўважальная сёння нават сярод практыкуючых
вернікаў: людзі вераць у Бога, але не вераць у існаванне д’ябла, і гэта ёсць першая
і самая вялікая памылка, лічыць кс. Паўлюкевіч. “Я думаю, калі-небудзь яны павінны
ўсвядоміць гэта. Шмат вядомых тэолагаў пішуць і кажуць аб тым, што не верыць у існаванне
д’ябла – гэта раўназначна таму, што не верыць у Бога. Калі мы чытаем Біблію, Катэхізіс
Каталіцкага Касцёла, там таксама шмат разоў гаворыцца аб існаванні таго, каго мы называем
ворагам чалавека”, - нагадаў святар.
Таму зараз у Росі думаюць над тым, каб
малітва вызвалення гучала тут з пэўнай рэгулярнасцю. Некалькі гадоў таму каталіцкай
супольнасці перадалі будынак, які зараз рэмантуецца пад рэкалекцыйны дом, падзяліўся
планамі святар. “Мы хацелі б стварыць такое месца, дзе кожны тыдзень праходзілі б
рэкалекцыі не толькі для тых, хто хоча перажыць вызваленне і ацаленне, але і для тых,
хто жадае атрымаць станаўленне ў хрысціянстве і ўзрастанне ў сваёй веры”, - паведаміў
святар.
Дарэчы, да стварэння рэкалекцыйнага дома можа прычыніцца кожны жадаючы,
а інфармацыю аб экзарцыстах можна атрымаць у пробашча кожнай каталіцкай парафіі.